Door Arnold de Meijer – Seniorenkrant Groningen www.seniorenkrantgroningen.nl
Bijgaande foto’s: De Weerspiegeling / Wil Veldkamp
Onder stemmig tromgeroffel van de Postharmonie trekt de kleine stoet van het Treslinghuis naar de Oostersluis waar burgemeester Peter den Oudsten, in het bijzijn van ongeveer vijftig mensen, een monument onthult ter ere van de strijd van een moedige jonge Canadees.
Precies 71 jaar geleden hield Roy W. Coffin, 22 jaar oud, van de Canadese Queens Own Cameron Highlanders de Duitsers in zijn eentje zodanig bezig, dat Pop Dijkema de sluisbruggen handmatig neer kon laten met zijn broer Jacob-Jan en diens zoon Jan. Roy Coffin gaf zijn leven om dit te bewerkstelligen. Groningen was vrij op 16 april 1945.
Tot nu toe was er niets dat aan deze strijd herinnerde. Alleen misschien de twee bruggen die er nog steeds liggen. “Daarom vonden wij van de werkgroep ONS (Oosterpark nooit saai) dat er een gedenkteken moest komen,” vertelt Menno van der Wis. “En dat is er gekomen dankzij subsidie van Het J.B. Scholtensfonds, het VBNO (Vereniging Bedrijven Noord-Oost), de stichting Jonkheer Rhijnvis Feith Fonds en het Annie Tak Leefbaarheidsfonds.
Dit monument, bestaande uit een suikeresdoorn en een van Cortenstaal gemaakte plaquette door Peter de Kan, doet recht aan deze strijd. Het kreeg de naam Twee Bruggen. Twee bruggen, twee Symbolen: Suikeresdoorn en plaquette. Blad en tekst verbinden heden en verleden.”
In zijn toespraak refereerde burgemeester Den Oudsten daar ook aan.
“Coffin gaf zijn leven om de doorstoot mogelijk te maken en mede daardoor zijn wij enorm verbonden met Canada. De vrijheid waar wij nu elke dag van genieten hebben wij mede aan hem te danken en geeft een diepere betekenis aan de vrijheid van nu. Ook nu is er angst en onzekerheid voor het eigen bestaan. Hoewel het 71 jaar geleden is, is het nog zo dichtbij. De plaquette en esdoorn verbinden niet alleen het heden en het verleden, maar zijn ook een symbool, een reminder om na te blijven denken over de vrijheid van nu en in de toekomst.”
Op de plaquette staat de volgende tekst van Peter de Kan onder een open Maple Leaf:
Twee Bruggen
We slaan een brug naar het verleden:
het is 16 april 1945.
Ze zijn hier
en kunnen niet verder, de Canadezen.
Beide bruggen bij de sluis staan open,
en terwijl Popke, Jacob-Jan en Jan Dijkema
bezig zijn er een neer te laten
-met gevaar voor eigen leven-
vallen aan weerszijden doden.
Roy Coffin, die de Dijkema’s dekking gaf
is de naam van een van hen.
Door naar Delfzijl. Een beslissende dag.
Denk er aan en doe als Roy,
die een brug naar de toekomst sloeg…
Je bent hier.
Foto’s van deze dag
Klik op een foto voor een vergroting. Fotografen: Willem Veldkamp en Frans Geubel.
